Tijdens de thuiswedstrijd van FC Trias 7/MEC 4 tegen Meddo 4 werden twee bijzondere spelers gehuldigd: Harrie Piepers en Henk Beskers. Beiden hebben op hun eigen manier een onuitwisbare stempel gedrukt op hun team. De één met zijn aanstekelijke enthousiasme en praatlust, de ander met zijn rustige spel en jarenlange inzet als vrijwilliger. Samen goed voor decennia aan sportiviteit, betrokkenheid en clubliefde.
Harrie Piepers (21 mei 1965) werd gehuldigd omdat hij tegen Meddo 4 zijn duizendste wedstrijd speelde.
Een mijlpaal waar je u tegen zegt! In 1973 begon hij als welp bij Sportclub Kotten, en sindsdien is hij niet meer van het veld weg te denken. Niet per se als topscorer of dribbelkoning, maar vooral als pure liefhebber: voor Harrie is meedoen écht belangrijker dan winnen.
Toch wist hij regelmatig het net te vinden – soms bewust, soms gewoon op precies de goede plek op het juiste moment. Zo ook in zijn jubileumwedstrijd, waarin hij doodleuk de 1-0 binnen tikte. Hoewel… velen zagen dat de bal via de boarding de bal terug kwam in het veld, precies voor zijn voeten belandde. Tja, op het goede moment op de goede plek zijn is óók een talent.
Harrie’s kracht zit ‘m misschien nog wel meer in zijn constante coaching – of zoals sommigen het noemen: zijn eindeloze gepraat. Niet alleen op het veld, maar ook vanuit de dug-out. En dan natuurlijk zijn favoriete onderdeel: de derde helft. Daar analyseert hij elke pass, goal en foutje met dezelfde passie. Al brengt hij die derde helft zelf ook niet altijd tot een vlekkeloos einde…
Als kroon op zijn prestatie werd Harrie opgenomen in de Club van 1000+, een exclusief gezelschap voor wie de magische grens van duizend wedstrijden heeft bereikt. Zijn medegenoten uit die club waren uiteraard van de partij – trots als altijd – en gehuld in hun speciale Club van 1000+-shirt, waarmee ze hun teamgenoot in stijl eerden. V.l.n.r. Harrie Piepers, Gerrit Hoitink, Frank ten Hagen, Gerrit Klumper, Henk Beskers, Willy Wiggers, Johan Ros en Jan ten Pas.
De andere jubilaris, Henk Beskers (21 augustus 1952), werd eveneens in het zonnetje gezet; hij speelt al meer dan 60 jaar bij FC Trias. Hij begon met voetballen nog voordat Harrie Piepers überhaupt geboren was. Henk is altijd een begaafd voetballer geweest, al speelde hij veelal in de lagere elftallen van Sportclub Kotten. Geen schijnwerpers, geen grote mond – gewoon een echte liefhebber van het spel.
Als verdediger hield hij het spel graag voor zich. Met zijn techniek en rust aan de bal wist hij keer op keer het overzicht te bewaren en zorgvuldig op te bouwen van achteruit. Een speler waar je op kunt rekenen.
Maar Henk is meer dan alleen voetballer. Vrijwilligerswerk zit hem in het bloed. Al op jonge leeftijd nam hij jeugdteams onder zijn hoede, en tot op de dag van vandaag is hij penningmeester van zijn team. Bovendien is hij elke week te vinden op ’t Huitinkveld, waar hij samen met andere vrijwilligers zorgt dat alles er netjes en verzorgd bijligt. Zonder mensen als Henk geen vereniging
als FC Trias.
Twee gezichten, één clubhart
Met Harrie en Henk werden twee heel verschillende mannen in het zonnetje gezet. De één luidruchtig en vrolijk aanwezig, de ander bescheiden en dienstbaar. Maar allebei mooie voorbeelden van FC Trias leden, een vereniging waarbij iedereen zich thuis voelt. De vereniging is trots op zulke leden – spelers die niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten het verschil maken.
