Uitslag: 7–2 (thuis)
Mede-assist & een niet-scorende spits: de vrees van elke tegenstander
Zondagochtend. Koud, grauw, schaatsers op de achtergrond precies het soort weer waarin FC Trias 5 op z’n best is. De warming-up liep soepel, iedereen was er… behalve keeper Roel, die zichzelf had verslapen. Gelukkig dook hij alsnog op tijd de poort door, fris, fruitig en met het boetekratje mentaal al besteld. Zonder keeper beginnen is namelijk nóg lastiger dan zonder spelinzicht beginnen.
Maar er was ook goed nieuws: Niek was na weken blessureleed terug in de basis. En hoe! Hij wist: “ik speel één helft, dus ik geef alles” en dat werd beloond met een heerlijke treffer later in de wedstrijd.
Gijs N zat weer op de bank, net als Marco P(rima), die na lange afwezigheid door blessures eindelijk weer aan kon sluiten.
Gijs L had blijkbaar een leeg agenda-vakje gevonden en trok daarom z’n voetbalschoenen maar weer eens aan. We waren er maar wat blij mee, want hij knalde er twee in (1–0 en 2–0) én gaf de assist op de 3–0. Maar het meest opvallende? Hij zakte zó ver terug dat hij soms als laatste man stond. De spits die meters maakte alsof hij deelnam aan de Zwarte Cross-rally. Wij houden ervan.
Eerste helft
Trias denderde meteen naar voren. De ene aanval nog mooier dan de andere. De 1–0 en 2–0 lagen er al snel in door Gijs L. Bij de 2–0 gaf Niek de assist, en Hansie de mede-assist**. Na een fantastische aanval was het Niek die de 3–0 binnenschoot alsof hij nooit was weggeweest.
Even later volgde een aanval over meerdere schijven: speler diep, balletje breed, rust, overzicht… en Frank TH, die vorige week nog riep dat hij “alleen scoort in de tweede seizoenshelft”, tikte de 4–0 binnen. Het staat vast: zijn tweede seizoenshelft begint gewoon in november.
Ruststand: 4–0.
Tweede helft
Een paar minuten na rust besloot Erik dat hij zijn broer niet alle spotlights gunde. Een schot laag en hard richting de hoek, onderweg minimaal twee keer aangeraakt keeper kansloos: 5–0.
Daarna dacht keeper Roel: “Ik wil óók íets doen vandaag.” Dat lukte. Helaas voor de verkeerde ploeg.
Een beetje pielen, tikkie terug, nogmaals pielen… en dus een onnodige tegengoal: 5–1. Maar ach, hij ging toch al een kratje doen. Verder keepte hij prima, dus die showmomentjes gunnen we hem wel. Volgende keer zetten we gewoon een paar extra schijnwerpers op hem.
Frank TH de man in bloedvorm maakte vervolgens de 6–1 en kreeg direct een publiekswissel. Er zat niemand op de tribune, maar dat maakte het moment juist nog specialer. De 6–2 viel letterlijk uit de lucht. Een hoge bal, rare stuit, plof, kansloos voor iedereen met ledematen.
Maar dan… het moment van de wedstrijd…. Al jaren hebben we, volgens een uitspraak van één van onze eigen spelers een “niet-scorende spits” waar we enorm blij mee zijn: onze Hansie. En toen gebeurde het. Een vloeiende aanval, bal in de lucht, halve omhaal…Hans zweefde, de bal zweefde, het publiek dat niet aanwezig was zweefde… De bal ging recht de kruising in. Keeper totaal kansloos. Dit wás het moment.
Of toch niet… Want daar was een verdediger van GSV: “Dit mag nooit gebeuren. Als Hansie scoort, gaan we viral.” Blijkbaar was de reputatie van onze “niet-scorende spits” zelfs doorgedrongen tot diep in Geesteren. De verdediger dook naar de kruising en tikte de bal met zijn handen uit het doel. Handbalniveau: Eredivisie. Geen goal voor Hansie, uiteraard wel een penalty voor ons en een rode kaart voor de GSV-held (geel was wat ons betreft ook voldoende geweest). Gijs N, die dus terug is van een blessure en in de tweede helft op de plek van Niek speelde, nam de penalty. Maar die werd… tja, niet heel best ingeschoten. De keeper pakte ‘m alsof het niks was.
Dus: Geen goal voor Hans. Geen goal voor Gijs N. Maar toegegeven: die redding van de verdediger was wereldklasse, helaas voor hem in de verkeerde sport. Gelukkig maakte Gijs N later wél een prachtige lucky goal, waarmee hij zijn terugkeer alsnog bekroonde. Dat bracht ons op de eindstand van 7–2. Ook Marco P(rima) speelde weer mee in de tweede helft, dus weer iemand van de blessurelijst af.
De derde helft
Eerst was daar een kratje van Niek die net jarig is geweest (nog gefeliciteerd!). Daarna, en deze smaken altijd nóg beter, het “te-laat-goedmaak-kratje” van keeper Roel. Dat drinkt toch allemaal net wat lekkerder na een heerlijke wedstrijd en twee gratis kratjes bier. **Slap lullen in de derde helft kunnen wij ook wel, en hier ontstond een nieuw voetbalwoord, de mede-assist.. Bij de assist van Niek op de 2–0 was voor het intikken door Gijs L HET overstapje van Hansie doorslaggevend. Misschien nog wel belangrijker dan de voorzet zelf, iedereen het bos in. Dat overstapje was minstens 0,3 doelpunt waard
Eindconclusie
Trias 5 speelde heerlijk. Veel lukte, iedereen werkte, drie spelers terug van blessure, en zelfs de tegenstander hielp mee om het doelpunt van Hansie te voorkomen. Hopelijk blijft iedereen fit (behalve een beetje koppijn van de kratjes, want die tellen niet mee).
Volgende week tegen koploper Eibergen: 6-punten-wedstrijd. Wij mogen weer omhoog kijken. En Eibergen komt in zicht.
