Onlangs ontvingen wij het droeverig bericht dat op 90-jarige leeftijd ons gewaarderde lid Bertus Oonk is overleden.
De op 23 november 1932 geboren Bertus Oonk ging na de oorlog (1 augustus 1947) voetballen bij Spcl. Kotten. Daarbij was hij, als verdediger, jarenlang succesvol in 1e en 2e elftallen en behaalde diverse kampioenschappen. In 2022 werd hij nog in het zonnetje gezet voor zijn 75-jarige lidmaatschap.
Na zijn actieve voetbalcarriere was hij aandachtig toeschouwer bij (uit-)wedstrijden van het eerste elftal van Spcl. Kotten en daarna ook van FC Trias. Ook tijdens z’n laatste levensjaren in de Pronsweide stak hij zijn interesse voor FC Trias niet onder stoelen en banken. Voor hem was FC Trias, zoals hij altijd zei, nummer 1.
Wij wensen zijn familie, vrienden en bekenden veel sterkte bij het verwerken van het verlies.
Bestuur, leden en vrijwilligers van FC Trias.
Bertus Oonk (23 nov. 1932/ 4 aug. 2023) – In Memoriam
Bertus was de jongste uit een gezin met zeven kinderen.
Ze woonden in Miste, maar gingen in het Woold naar school, waar ze later ook naartoe verhuisden. De boerderij heette Horstman, maar er moest daarnaast ook bijgewerkt worden, omdat de opbrengst van het boerenbedrijf niet voldoende was.
Bertus ging na de lagere school werken. In de textielindustrie. Hij werkte onder andere bij de Tricot en Willinks. Op 57 jarige leeftijd ging hij al met vervroegd pensioen.
Bertus bleef altijd vrijgezel. Hij woonde bij zijn ouders. Toen deze overleden kocht hij een huis aan de Kloetenseweg in Winterswijk. Het huishouden en klussen werd door familie overgenomen. Hij bleef een einzelgänger en sociale contacten waren zelden op zijn initiatief.
De opname op Woning ZES herinner ik mij nog goed. Hij was zo in shock van de opname, dat hij hard door de huiskamer liep, de TV aan en uitzette, lampen aan en uit, kopjes verzamelde enzovoorts. Dat heeft even geduurd en toen accepteerde hij Woning ZES als zijn nieuwe woonplek.
Hij kon goed mopperen. Dat weten ze bij Trias ook. Langs de lijn had hij vaak scherpe kritiek. Als een speler zich warm liep kon het maar zo zijn dat hij de ongezouten NIET aanmoedigende opmerking kreeg:
“Mot ie invall’nn, dan köw de ovverwinning wal verget’nn!!!”
Wat is het dan toch vreemd dat deze mopperende man zo geliefd was. Bij alle personeelsleden, maar ook bij zijn medebewoners. Waarschijnlijk omdat hij iets aandoenlijks had, maar ook een heel grappige kant. Zo groette een dame hem ’s morgens en ik attendeerde Bertus erop dat hij dan Goedemorgen Terug moest zeggen. Dat deed hij dan letterlijk: “GOEDEMORGEN TERUG!”
Eigenlijk was er maar één ding echt belangrijk voor Bertus en dat was voetbal. Eerst Sportclub Kotten die na de fusie FC Trias werd. De voetbalclub Trias bleef altijd in contact met Bertus. Ook toen hij op Woning ZES kwam wonen. Af en toe een bezoekje, maar het hoogtepunt was vorig jaar 13 augustus 2022. Bertus was 75 jaar lid. Het bestuur kwam langs met cadeaus en gebak. Dat was voor ons als personeel ook zeer bijzonder. Bertus kon daar moeilijk gepast op reageren. Toen iedereen weg was pakte hij zijn gekregen kampioensfoto’s en zei: “Mooi!”
Iedere dienst begon ik steevast met de vraag:
“Bertus, FC TRIAS NUMMER?”
Volmondig kwam hij met het antwoord: ÉÉN! Altijd weer. Zelfs mijn laatste avonddienst, kwam er heel zachtjes nog een één.
Nu is je plek aan de tafel leeg. We missen je. Puur omdat je Bertus was met je eigen ik. Je kende ons niet van naam, maar je wist wel dat we bij elkaar hoorden.
Eenzaam geleefd, maar gelukkig geen eenzame finale.
De laatste wedstrijd heb je daarom toch gewonnen. Met slechts 1-0, maar wel alle drie punten binnen.
Raymond Ubbink
