Een week na de fenomenale ruime overwinning in Lichtenvoorde, moest Trias 4 vanmorgen op bezoek bij Diepenheim 2. Een tegenstander die op de ranglijst twee punten onder Trias 4 staat en waar in ieder geval niet van verloren mocht worden, om zo daar ook te houden.
De aanloop naar deze wedstrijd was voor TD Kruukke weer lastig geweest en bleken de mogelijkheden tot aanvulling van de selectie uiterst beperkt. En zo vertrok men met welgeteld elf spelers richting Hof van Twente, waarbij er nog een tweetal vanuit het westen des lands richting Diepenheim zouden komen om zich daar later bij het team te voegen. En zo geschiedde…
De wedstrijd begon rommelig en over en weer had men moeite om in het spel te komen. In de warming-up was al gebleken, dat het gortdroge en hobbelige veld lastig bespeelbaar was en dat er van oogstrelend combinatievoetbal niet veel terecht zou komen. Dat men afgelopen tijd verwend was geworden door kunstgras, werd vanmorgen wel weer even heel duidelijk.
Beide ploegen hanteerden al vrij snel de lange bal en zo ging het spel razendsnel op en neer. Een half uur lang kon het beide kanten op en was het wachten op de openingstreffer.
Zo was het de thuisploeg, die als eerste een score op het bord zetten. Een lange middenvelder werd bij een corner geheel vrij gelaten en zo kon deze de bal vanaf vijf meter eenvoudig in de verre hoek koppen. Voordat Trias van de schrik was bijgekomen, was het wederom een verdedigingsfout, die ook de snelle 2 – 0 inleidde. Achterin werd knullig balverlies geleden en zo kon de midvoor vrij richting keeper Niels gestuurd worden. Zijn schot werd door Niels niet helemaal lekker ingeschat en hobbelde letterlijk in de verre hoek.
Trias 4 leek zich hierop gelijk te herpakken en drong aan om nog voor het rustsignaal een ‘Anschluβtreffer’ in de touwen te krijgen. Maarten was hier nog het dichts bij. Een scherpe corner van Niek werd hard ingekopt, maar kon bij de eerste paal uit de doelmond gekopt worden.
Ook direct na rust voerde Trias de druk weer op. Ook nu waren er weer een paar uiterst doelrijpe kansen, maar de bal wilde er niet in. Hierbij was Sander zeer dicht bij de 2 – 1, maar zijn kiezelharde schot van binnen het strafschopgebied, spatte op het zwarte ondereind van de doelpaal uiteen.
Trias 4 merkte wel, dat men door de thuisploeg onder druk te zetten, meer grip op de wedstrijd kreeg. En zo kwam Diepenheim nauwelijks nog van de eigen helft af. Maar waar AZ zich in de bekerfinale met een 2 – 0 achterstand gewonnen moest geven, liet Trias 4 het er in Diepenheim niet bij zitten. Maar hiervoor moest men wel tot de tweeëntachtigste minuut wachten, voordat eindelijk de bal in het Diepenheimse doel verdween. Niek bracht met een goede dieptepass Maarten in stelling en deze omspeelde de keeper behendig en tikte de 2 – 1 binnen. Voor Trias leek er toch nog wat te halen, maar de tijd was nog kort. Trias bleef de druk erop houden en zo waren er toch telkens kleine kansen.
Op het moment, dat de thuisploeg dacht de drie punten te kunnen gaan vieren, viel in de eerste minuut van de blessuretijd toch nog de verdiende gelijkmaker. Een vrije bal vanaf de linker zijkant, werd door Maarten doorgekopt. De bal leek eenvoudig te verdedigen, echter zette Sander fysiek sterk door en kon zo op de rand van het strafschopgebied toch een voet achter de bal krijgen. Zijn inzet hobbelde, evenals in de eerste helft bij keeper Niels, langs de Diepenheimse keeper in verre hoek. Direct na deze gelijkmaker, hield de onpartijdige het voor gezien en floot af.
Na een lastige wedstrijd op een moeilijk bespeelbaar veld, kon Trias 4 in de ‘dying seconds’ toch nog gelijk maken en een verdiend punt mee naar huis nemen. Met name door keihard werken en tomeloze inzet, mag men een puntje bijtekenen en houdt men Diepenheim 2 op gelijke afstand op de ranglijst.
Komende zondag een thuiswedstrijd op ’t Huitinkveld. Op het ietwat ongewone 11:15uur trapt men af tegen Grol 3 en zal men weer strijden voor de volle drie punten.
