Zondagochtend, 9:15 uur.
Tenminste, dat was de bedoeling. De wedstrijd begon uiteindelijk pas om 9:30 uur, want de mannen van Grol waren hun broekjes en sokken vergeten. Geen grap. De ploeg uit Groenlo mocht dus nog even snel terug om hun uitrusting op te halen. Ondertussen werd er bij Trias 5 vooral koffie gedronken door de leiders, gelachen en rustig nagedacht over het nut van een warming-up op dat tijdstip, die overigens wél verrassend scherp bleek.
Eenmaal begonnen liet Trias 5 er geen kunstgras over groeien. Vanaf de aftrap was het eenrichtingsverkeer richting het doel van Grol. De kansen volgden elkaar in hoog tempo op, maar de openingstreffer liet even op zich wachten. Tot Loïc, vol wilskracht, maar wel in twee pogingen, een corner van De Wandelaar (Wiegel) binnenwerkte: 1-0. Een meer dan terechte voorsprong.
Vlak voor rust kreeg Wouter nog de kans om de score te verdubbelen. Een prachtige aanval eindigde echter op de lat, het aluminium dreunde nog na toen de mannen al aan de thee zaten in de kleedkamer. In de rust werden er wat tactische zaken besproken, en De Wandelaar kreeg een duidelijk advies: “Je moet méér wandelen, niet minder!” Een boodschap die hij met een glimlach aannam. Prima, Marco. Prima.
De tweede helft begon scherp. Trias zette meteen druk en liet Grol weten dat de punten in Winterswijk zouden blijven. En toen was daar eindelijk Erik, die van buiten de zestien meter uithaalde met een droge, loepzuivere knal in de hoek: 2-0!
Daarna liep Trias verder uit. De 3-0 was een prachtig doelpunt: Hansie scheerde de bal met zijn keurig omhoogstaande haartjes en verlengde een voorzet van De Wandelaar precies in de loop van Roel, die koel afrondde. Even later maakte Roel ook de 4-0, opnieuw na een mooie aanval.
Vanaf de zijlijn liet Robert B. van zich horen: “Met de binnenkant! Met de binnenkant!”
En geloof het of niet, Niels, normaal van het motto “gewoon hard schieten, dan zien we wel waar het schip strandt” — luisterde nu een keer wél en tikte toch beheerst binnen: 5-0.
De 6-0 kwam opnieuw op naam van Loïc, na een fraaie individuele actie.
En omdat we bij Trias 5 sportief zijn (en graag 22 tevreden mensen zien), lieten we Grol nog even twee keer scoren. Eindstand: 6-2.
Na afloop 11 blije gezichten onder de douche en genoeg stof tot napraten. En daar is de kantine tenslotte voor bedoeld, want in de derde helft zijn wij écht moeilijk te verslaan.
Een heerlijke zondagochtend vol doelpunten, humor en gezelligheid. En een tegenstander die de volgende keer hopelijk wél hun sokken inpakt.
Trias 5 – Grol 13: 6-2
Grol met broekjes en sokken, maar zonder punten in de tas terug naar Groenlo.
