Omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen onderstaand nog een verslag van de wedstrijd, ditmaal gemaakt door één van de ouders.
Vandaag moest het gebeuren voor de mannen van Mike Oonk en Bert Bemers. Het doel is vandaag ongeslagen kampioen worden in de 3e klasse. Hiervoor moeten ze een geduchte tegenstander de baas blijven, namelijk DEC 10 uit Diepenheim. Diepenheim heeft zich de gehele competitie als een sluipmoordenaar gedragen, langzaam hebben ze punten bij elkaar gesprokkeld met twee of drie wedstrijden minder te spelen. Voor onze mannen was het belangrijk om deze wedstrijd winnend af te sluiten. Stipt om half twaalf werd het beginsignaal gegeven door de scheidsrechter. In de beginfase waren onze jongens behoorlijk zenuwachtig, binnen de minuut werd de bal voor de goal van Trias gespeeld. Door een misverstand belandde de bal pardoes in het doel van Trias, 0-1. Het publiek schrok van deze vroege achterstand en praatte zichzelf moed in…… niks aan de hand, komt wel goed. De eerste 20 minuten was DEC de bovenliggende partij. Door goed samenspel creëerde DEC een aantal goede kansen, echter belandde de bal steevast naast het doel van Trias of werd de bal door het goede keeperswerk van Niels Boterman. Langzaam herpakte Trias zich en kreeg steeds meer vat op de tegenstander. De aanvallers Jesper, Ryhan en Veron probeerden met steekballetjes het doel van DEC te bereiken. De gasten waren goed georganiseerd en konden het gevaar steeds weer pareren. Lars Roerdink probeerde met een rush vanuit de verdediging de bal bij onze aanvalslinie te krijgen, helaas werd de bal onderschept door de tegenstander. De laatste tien minuten werd het spel van DEC wat steviger, onze jongens werden meerdere keren gevloerd zonder dat dit gevolgen had voor de tegenstander. Het publiek vond dat de scheidsrechter te streng was voor de jongens van Trias. Olivier Bemers wist zich door goed samenspel vrij te spelen en kwam alleen voor de keeper, de bal belandde in het NET achter het doel. DEC had vlak voor de rust een goede kans, voor DEC belandde de bal op de lat van Trias. Ruststand 0-1.
In de rust hebben Bert en Mike de jongens moed ingesproken, niks aan de hand , komt wel goed. Bert en Mike gaven nog wel een aantal tips; blijf samenspelen, blijf in beweging zonder bal waardoor je aanspeelbaar bent en zoek de vrije man op.
De 2e helft begon voor Trias goed, er werd inderdaad beter samengespeeld waardoor de kansen vanzelf kwamen. Laatste man Job Hesselink (rots in de branding) bracht rust in de verdediging van Trias. Ook de aanvalslinie begon beter te lopen. Ryhan Miakheel had een goed schot op het doel, alleen de keeper stond in de weg. In de 15e minuut van de 2e helft werd het harde werken beloond door een doelpunt van Youri Ros, 1-1. Het publiek was door het dolle heen en moedigde Trias fanatiek aan. Trias wist het varkentje uit Diepenheim wel te wassen, vanuit de verdediging via het middenveld werd het aanvalsblok telkens weer bereikt. Mart Duistermaat wist met zijn goede traptechniek Jesper Leemkuil te bereiken, deze wist met een geplaatste bal het 2e doelpunt te scoren, 2-1. Met nog 10 minuten speeltijd kregen de jongens steeds meer vertrouwen op een goede afloop. Het in grote getale opgekomen publiek scandeerde het TRIAS-lied waardoor de jongens nog beter gingen spelen. DEC kreeg in de 28e minuut nog een grote kans voor het doel van Niels Boterman.
De verdedigers Job, Isse, Joren en Mart wisten de bal telkens weer professioneel weg te werken. De middenvelders Joren en Jort speelde de bal op een slinkse wijze naar de vrijstaande Wesley Waardenburg, de technisch spelende Wesley wist de eindstand te brengen op 3-1.
In de laatste vijf minuten kwam Robin Maas (terug van een enkelblessure) nog in het veld. Dat Robin het rustig aan moest doen weerhield hem er niet van nog een stempel te drukken op het uiteindelijke goede spel van Trias. Ondanks dat de scheidsrechter streng was voor Trias heeft hij de wedstrijd goed naar een einde gefloten.
Trias JO 15-3 en Martina, Mike en Bert gefeliciteerd met dit mooie resultaat, op naar volgend jaar voor een nieuwe uitdaging.
Erik Maas
