FC Eibergen JO11-3 vs FC Trias JO11-3
15 april 2017, eindstand: 10-2
FC Trias JO11-3 “De beste tegenstander….. van ons zelf!”
Wanneer de roem je vooruit snelt is het moeilijk verwachtingen waar te maken. Dat was afgelopen zaterdag wel duidelijk.
Fantastisch spel! Niets op aan te merken! Een-en-al veerkracht, magie, genialiteit, tomeloze inzet, een vleugje geluk en een toefje bravoere……. Allemaal termen en uitspraken die niet van toepassing waren op de wedstrijd tegen de koploper afgelopen zaterdag: uit tegen FC Eibergen JO11-3.
Zelfs de eindstand viel op papier een punt nadeliger uit dan wij hebben weten te tellen (9-2). Hoe gaan we deze uitglijer benaderen? Een poging:
Als ware vedettes lieten onze jongens zich voorrijden op sportpark de Bijenkamp. Met de complimenten van vorige week nog in de rugzak, maar ook het Paasvoetbaltoernooi in de benen, betraden we het veld. Lekker los, beetje laconiek maar: vol vertrouwen!
FC Eibergen daarentegen had uiteraard kennis genomen van wat zich vorige week in Meddo had afgespeeld. Zenuwachtige blikken alom, of was het focus? Moeilijk te zeggen. De eerste 10 minuten waren van beide kanten niet erg scherp, dus alle opmerkingen -goed of minder goed- sneden hout en lieten zich prima passen als waarheidsgetrouw verslag van hetgeen zich op het veld afspeelde….. Eh: een lange zin om eigenlijk te zeggen: niet zo best!
Maar hey: als dit van beide kanten zo is, dan zal ook het score-verloop zich zo evenwichtig moeten ontwikkelen. En dat deed het dan weer niet: 2-0 achter halverwege de eerste helft. Zeker niet nodig!
Ja en dan tóch weer terugkomen tot 2-2 om vervolgens met 3-2 de rust in te gaan. Hier zit veel meer in! Waarom?
Nou: wat we erg goed deden was het opvangen van de vele wisselingen in positie die Eibergen continue doorvoerde. Echt klasse. Met zekerheid valt te zeggen dat Eibergen haar vele tegenstanders tot dusver hiermee heeft weten te verrassen en heeft weten af te troeven, maar niet onze jongens!
“En dan gaat het tóch mis?” verwacht ik dat jullie denken tijdens het lezen van dit verslag.
Hoe ik dat weet? Omdat jullie bovenaan dit verslag al hadden gelezen dat de eindstand 10-2 was.…(dûh)…
Maar goed, terug naar de wedstrijd: inderdaad, tóch ging het mis…..: en of!
Zoals gezegd: het positiespel van Eibergen hadden we in de tang, maar Eibergen was altijd nét wat feller, nét dat stapje extra, net een redding meer dan aan onze zijde. Tja: en dan loopt de score al gauw uit…. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat iedere aanval, duel en doelpoging van onze zijde uitmondde in een score voor Eibergen. Veel goals in de tweede helft: niet nodig, wel gebeurd.
Enfin: een wedstrijd tegen ons zelf.
Tja en dan blijken we toch echt wel een goede tegenstander (van ons zelf) te zijn! Positief bezien zouden we kunnen stellen dat we (als tegenstander van ons zelf) FC Eibergen zélf aan de overwinning hebben geholpen? Vanuit dit perspectief hebben we toch nog een beetje gewonnen…..van ons zelf. Helaas haal je daar geen punten mee…… maar wel een wijze les!
Zaterdag 22 april a.s. 10.00 uur: de kans op een sportief eerherstel thuis tegen Erix JO11-1!
