SJO MEC/Bredevoort JO11-1G vs FC Trias JO11-3
29 april 2017, eindstand: 8-5
FC Trias JO11-3 “Gretigheid is goed, maar wel met mate!”
Het was druk langs de lijn. Bredevoort was uitgelopen, maar ook aan Trias-zijde waren we goed vertegenwoordigd. Achteraf bleek dat er vele (schijnbaar valse?) toegangskaarten in omloop waren (zie foto), wat deels een verklaring was voor de massale opkomst. Ach: een kniesoor die daar op let, maakt niet uit, gewoon mooi zo veel publiek!
Maareh: kwam iedereen voor het voetbal of zou er ook sprake kunnen zijn geweest van een dubbele agenda?
Een prettige bijkomstigheid van een wedstrijd bijwonen is natuurlijk om de naweeën van de Koningsweek-festiviteiten in de frisse buitenlucht van Sportark ’t Brook uit te zieken. Vele zonnebrillen gaven daar blijk van en geloof me: zo zonnig was het niet……. Ook binnen het veld was het een komen en gaan van vele indrukken, onbestendigheden en hoop op herstel richting einde wedstrijd. Daarvoor bleek de beschikbare tijd echter te kort, de kater zette zich wat langer voort……
De 2-0 tegen in de eerste 10 minuten kwam binnen als een Tequila-Slam op een nuchtere maag. Een bittere pil, zeker aangezien we -op papier- kans maakten om bij winst MEC/Bredevoort te passeren op de ranglijst. Een wetenschappelijk feitje dat uiteraard ook aan de kant van Bredevoort bekend was.
De gretigheid aan onze zijde maakte dat we in de eerste minuten te massaal de aanval kozen en onvoldoende aandacht hadden voor hetgeen we achterlieten.
De 3-0 werd direct beantwoord met een strakke 3-1: er glooide weer hoop. Hoop die via 4-1 weer op de proef werd gesteld, met 4-2 nieuw leven in werd geblazen en met 5-2 ons weer werd ontnomen. Och, nee, toch niet: 5-3!
U leest: een deining van geestelijke en lichamelijke emoties die zich nog lang zou doorzetten……
‘Gretig,’ dat is wel de term die deze wedstrijd typeerde. Echter: een term die vaak gepaard gaat met een zekere mate van ongecontroleerdheid. In ieder geval bij deze wedstrijd binnen de lijnen, maar ongetwijfeld ook buiten de lijnen herkenbaar bij alle ouders als herinnering aan de vele Koningsdag-consumpties 😉
Het verloop van de wedstrijd had als gevolg hiervan dus ook in de tweede helft een grillig karakter. Weer twee goals tegen: 7-3! Hoe is het mogelijk? Raakte men bedwelmd door de aanmoedigende woorden langs de zijlijn die -hoe goed bedoeld dan ook- verdovende sporen van alcohol in zich hadden?
Beduusd, gewenning of toch geoefend met deze omstandigheden kregen we de overhand in spel via 7-4 en 7-5. Mooi om te zien: het betere spel én zicht op een prachtige inhaalslag richting einde wedstrijd! Met nog zeker 3 enorme kansen voor een gelijke stand of zelfs meer, was het slechts een kwestie van tijd dat er nóg meer kansen zich zouden voordoen die wél verzilverd zouden worden, maar helaas: de tijd bleek hiervoor te kort. Herstel vraagt altijd nét wat meer tijd dan gedacht…….
De rest van de kater hebben we thuis moeten uitzieken. Onze jongens waren het in ieder geval in de kleedkamer al weer kwijt….
Aankomende zaterdag/ 6 mei staan we om 8.30 uur weer fris op het veld. Ditmaal thuis tegenover VIOS Beltrum JO11-1G!