FC Trias JO11-3 vs. Ulftse Boys JO11-1
12 oktober 2016, eindstand: 2-2
FC Trias JO11-3 “Prachtig, prachtig, prachtig!”
Mermorabele wedstrijden zijn er niet zoveel, maar dit seizoen hebben we er in ieder geval al eentje mogen meemaken. Voor wie er bij was: u was er bij!!! Voor wie er niet bij was: leest u vooral verder…. Een waarschuwing is echter op zijn plaats: een geschreven belevenis haalt het natuurlijk nooit bij een ervaring in levende lijve. U bent gewaarschuwd!
Wat vooraf ging:
Oei, oei: aantreden tegen de huidige koploper uit de competitie: het sterke, onoverwinnelijk geachte eerste E-team van de Ulftse Boys. Maar met vrees ga je natuurlijk een wedstrijd niet in! Wat volgde was een pracht van een wedstrijd waar nog lang over nagesproken zal worden. Niet alleen door de twee strijdende teams, maar bij álle clubs in deze competitie. Een competitie die door de eerste 2 verliespunten van de Ulftste Boys (mogen we dat zeggen? Ja, dat mogen we zeggen) is gered.
Een avondwedstrijd, wat gaat dat brengen? Zijn we moe van de dag of hebben we de hele dag uitgekeken naar deze wedstrijd en onze krachten hiervoor gespaard? Het laatste bleek het geval.
Vanaf de eerste minuut scherp, goede duels, goed samenspel, kortom: top! De Ulftse Boys waren beduusd. ‘Wat is hier aan de hand?’ leek hun non-verbale communicatie te willen zeggen. Nou: gewoon een team die je niet moet onderschatten. Een team in groei.
De stand in de ranglijst bleek ons dit keer voordelen te brengen. Enorme drive vanuit onze kant en mogelijk wat lichtzinnigheid bij de tegenstander maakte zelfs dat we 2-0 voor kwamen te staan.
Even ter illustratie: het totaalspel was zó verzorgd en kien uitgevoerd dat onze beide achterhoedespelers prachtig uitgespeeld konden scoren. Chapeau!
Met een 2-0 stand gaf de klok rust aan. Het fluitsignaal bleef echter nog even uit. Voetbal zou voetbal niet zijn wanneer er in deze tijdloze seconden niets meer zou gebeuren. En dat deed het dan ook niet. Helaas voor ons betekende dat een tegengoal waarmee we met 2-1 richting ranja gingen.
Vol adrenaline en enigszins verbaasd over ons eigen spel. Niet dat we niet wisten dat we het in ons hadden, maar tegen de koploper…..?
Zoals wel vaker na rust was het ook dit keer lastig om vanaf minuut één de scherpte te herpakken die we zo makkelijk in de eerste helft hadden gevonden. Met de late tegentreffer voor rust nog in het achterhoofd werd er enorme druk uitgeoefend op ons goal in de eerste minuten van de tweede helft. Deze werd door ons knap gepareerd, echter een (chique) overtreding was nodig om de continue Ulftse golfbeweging te doorbreken: penalty. Terecht en mooi ingeschoten: 2-2!
Wat volgde was een golfbeweging die ditmaal beide kanten op ging. Een aantal keren werd het metaal gevonden aan Trias-zijde, maar ja: en dat weten we allemaal: die tellen niet!
De wedstrijd verliezen zou zonde zijn geweest, temeer aangezien onze jongens knap stand hielden tegen (we zeggen het nog maar even) de koploper. Tot het laatst bleef het spannend. Zeker toen een ontketende laatste aanval van Trias bruut werd geëlimineerd. ‘Rood!’ werd er vanuit het publiek op charmante edoch dwingende wijze gescandeerd, maar ja: een penalty werd het niet. Daarvoor moest er -naast de 8 meter die als gevolg van de overtreding schuivend over de mat reeds was afgelegd- nog 3 meter doorgerold worden. Zwaar gehavend denk je daar in het veld simpelweg niet aan. De vrije trap die het wél opleverde was vervolgens het laatste wapenfeit van de wedstrijd. Hiermee werd de eindstand op 2-2 afgefloten wat niet minder dan een zeer, zeer, zeer verdiende eindstand was. Iedereen winnaar: Trias, publiek en de competitie. In één woord: prachtig, prachtig, prachtig!!!
Zaterdag a.s. een oefenwedstrijd tegen onze eigen F1!
