FC Trias JO11-3 vs AZSV JO11-3
18 maart 2017, eindstand: 5-8
FC Trias JO11-3 “Tijd en ruimte…..om (nog) verder te groeien!”
De dreigende lucht van vroege lente-regen. Aangenaam qua temperatuur, maar verraderlijk voor de lange duur. Ogenschijnlijk prettige omstandigheden die gaandeweg de ochtend omsloeg als een paraplu door de wind verrast. Inderdaad: wendingen in de wedstrijd die tot tweemaal toe gunstig uitpakten, maar helaas: een derde keer bleef uit. Was hier dan een verklaring voor? Maar natúúrlijk: in taal altijd: als dit, dan dat en dan was dit niet gebeurt, waardoor…… U begrijpt: er werd veel nagepraat, over tijd en gebeurtenissen die zich niet laten herschrijven. Altijd leuk, maar sommige dingen laten zich simpelweg niet verklaren. Daarvoor bestaan er gewoon nog teveel mysteries en dat is maar goed ook!
Met 2-0 voor, 2-1 de rust in, 2-2 na rust, 4-2 voorsprong en prachtige spel (over-en-weer) naar……..5-8 verlies……
Alsof bevangen in een ruimte-tijd-dimensie zijn we gewoon een minuut of 6 kwijt. In deze time-warp waarin alle energie wordt weggezogen door hogere machten, kunnen we hooguit zeggen dat je ook met goed voetbal gewoon kunt verliezen. Natuurlijk: die 6 minuten, die tellen we dan even niet mee. De horloges stonden tijdens deze minuten dan ook stil waardoor ze feitelijk nooit hebben plaatsgevonden.
Uiteraard hebben we dingen gezien gehoord en ervaren, maar: was dat fictie of werkelijkheid? We zullen het nooit (zeker) weten…..
Hier kunnen we natuurlijk lang over napraten: wel/niet teveel ruimte geven en wel/niet teveel opkomen, waardoor spelers wel/niet te laat terug waren op hun positie, waardoor er wel/niet (nog) meer werd gedribbeld, waardoor er wel/geen overtredingen werden gemaakt, waardoor er wel/geen strafschop gegeven zou moeten worden, waardoor er wel/geen tegendoelpunten zouden volgen wanneer deze wel/niet had gezeten, waardoor we de wedstrijd (alsnog) wel/niet hadden kunnen winnen/verliezen…..
En dit alles over slechts 6 minuten(!) waarmee we de overige 44 minuten wel erg tekort doen!
Nee: dan gooien we het liever over een andere boeg. Volgende week Longa’30 uit! Hopend op dezelfde weersomstandigheden (fijn!), rekening houdend met een goede tegenstander (weerstand!), nog meer mooie momenten (genieten!), maar: ditmaal over de volle 50 minuten (constant!) en -NU AL- met een gevoel van winst de wedstrijd tegemoet zien! Dát is vooruit-kijken! De mogelijkheden zien, ondanks een wedstrijdverloop die we graag anders hadden gezien, maar hey: die wedstrijd ligt achter ons!
Het resultaat telt en dat is: pure winst in perspectief. Onthoud die term: pure winst in perspectief! Niet altijd in punten, tegen AZSV zelfs verloren op details, maar in perspectief: alleen maar winst!
Net al even een kijkje genomen via het intergalactische wormgat richting de wedstrijd tegen Longa’30 van zaterdag 25 maart a.s.: ………Poeh! Dat belooft wat!
Ik ga er nog niet teveel over verklappen, maar: ik zou deze wedstrijd niet laten schieten als ik jullie was!!!!
