FC Trias JO11-3 vs DZSV JO-1
12 november 2016, eindstand: 2-4
FC Trias JO11-3 “You can’t always get what you want…..!”
Mentaal weerbaar. Als we dat nog niet waren, zijn we dit de afgelopen weken wel geworden.
We zijn nog steeds een beetje in verwarring door de wedstrijd van afgelopen zaterdag. Niet gek, wanneer je het recht op winst verspeelt aan het lot dat zich niet heeft laten afdwingen in ons voordeel. Een mooie zin die je 3x moet lezen om ‘m te begrijpen: verwarring alom. Zo ook de wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen het eerste van DZSV uit Dinxperlo. Een sportief equivalent van de Amerikaanse verkiezingen: ongeloof, maar realiteit.
Dinxperlo was gretig, dat was duidelijk! Met slechts 2 punten meer was deze confrontatie natuurlijk een 6-punten wedstrijd. Onze jongens trokken zich daar niets van aan en speelden hun eigen spel. Wat heet: het was van begin af aan subliem. Technisch beter, dat mag echt wel gezegd worden. Dit werd dan ook beloond met een terechte 1-0. De voorsprong werd verzuimd uit te breiden waardoor we via de 1-1 snel tegen een achterstand aankeken: 1-2…..Het zal toch niet?
Verontwaardigde blikken waren terecht. De 1-2 kwam immers voort uit een levensechte reconstructie van een Bijbelse gebeurtenis:
Als een ware Mozes werd ons team gespleten door de laatste man van DZSV. Hij liep onverstoord midden door de blauwe zee aan Trias-spelers, liep door en liep door en….. scoorde……
Bevroren van verontwaardiging lieten wij dit gebeuren. Te veel eerbied voor een knullige situatie maakt de situatie mythisch. Ongelooflijk, maar geloof me: het gebeurde!
Meewarige blikken en schuddende hoofden langs de lijn. Laten we hopen dat dit niet gaat wennen….
Gelukkig werd de wedstrijd zelf ook nog even gespleten, ditmaal door de rust.
Rust, inderdaad rust: is dat misschien wat er aan scheelde? En dan wel het gebrek er aan.
De inzet was immers goed, het samenspel: ook goed. Maar toch lukten er nét teveel dingetjes nét niet. Een donderspeech was ervoor nodig om juist het product van rust te activeren: focus & concentratie!
Zo: dat was er uit! Terug het veld in: en BAM: 2-2, terug in de wedstrijd!
Há: nu gaan we het meemaken! Doorzetten, druk houden, blijven voorzetten en de winst pakken.
Ja, koekoek! De twee goals die nog vielen, vielen aan de verkeerde kant…..
Hebben we het zelf laten liggen: absoluut niet. Nou ja: dat ene momentje in de eerste helft daargelaten, maar verder? Gewoon puik gespeeld.
Vanuit onze underdog positie hadden we tegen een hoger geklasseerde tegenstander nog wel eens voor een stunt kunnen zorgen. Dinxperlo echter was -zoals gezegd als ongeveer gelijkgeklasseerde- gretig en dat maakte dat er bij ons nét iets teveel nét niet lukte. Zij hebben daarmee de winst slim naar zich toegetrokken: ook een verdienste!
Nogmaals: het betere spel kwam van ons, maar daarmee alleen kun je geen aanspraak maken op de winst. Voetbal is meer dan dat: alle zintuigen hebben een rol!
Lichtelijk beduusd en verslagen verlieten wij het veld en op de achtergrond galmde het overwinningslied van ons aller (nieuwe) Amerikaanse president dat in sportieve zin nét iets anders klinkt: “you can’t always get what you want……”
Volgende wedstrijd: uit tegen Eibergen JO11-3
