Op de laatste dag van april mocht het 3e onder prachtige omstandigheden aantreden tegen het 2e elftal van MEC, de derby tussen de nummer 4 en 5 van de ranglijst. Vorige week werd de wedstrijd tegen Dinxperlo niet gespeeld wegens tekort aan spelers. Vandaag stonden er weer 15 spelers op papier. De uitwedstrijd was in 2-2 geëindigd waar met name Trias zich destijds tekort mee deed, gezien het grote veldoverwicht en het feit dat MEC aan anderhalve kans genoeg had voor 2 doelpunten. Het strijdplan was zoals de laatste weken, scherp en fanatiek beginnen.
De wedstrijd begon om kwart over 9 op het hoofdveld. Trias mocht de bal hebben en MEC probeerde het met duels te ontregelen. Dat lukte MEC aardig, want na 3 minuten lag de bal er al in. Een steekbal vanaf het middenveld werd door de linksbuiten op waarde geschat. Hij probeerde het eerst nog zelf waardoor de keeper kon pareren, echter viel de bal daarna precies voor de voeten van een meegelopen MEC speler, 0-1. Daarna volgde een gezapig half uur waarin te zien was waarom Trias de laatste weken zo matig presteert. Slordige passing, verkeerd druk zetten, geen overtuiging in acties en duels, en dat gepaard met het al niet te hoge zelfvertrouwen en gebrek aan lef leverde dit geen spektakelstuk op. Zeker ook omdat MEC niet echt aan aanvallen dacht. Trias had veelvuldig balbezit en MEC probeerde het via de counter.
Na een half uur kreeg Trias zowaar een serie kansen. Een vrije trap van Jeroen belandde op de paal, waarna de rebound voor een leeg doel op Jespers bovenlichaam kwam. Hij stuiterde ongelukkig naast het doel. In de daarop volgende corner kopte spits Ewoud prima in, maar stond de keeper op de goede plek om de bal tegen te houden. Daarna nog een aanval vanaf rechts, waar op randje zestien niemand de bal in het doel kon schieten.
In de counter die daarop volgde ging wederom de linksbuiten richting doel, net toen hij te ver naar buiten leek te gaan, verraste die de keeper toch in de lange hoek, 0-2.
Alsof de opgave hierdoor niet moeilijk genoeg werd, gaf Trias de bal in de opbouw terug op de keeper, zonder gezien te hebben dat de spits van MEC hier nog stond. Deze draaide zich om en schoof de 0-3 binnen. Een teleurstellende eerste helft, waarin de goals makkelijk werden weggegeven, maar waarin Trias ook bar weinig creëerde.
Na 4 wissels in de rust begon Trias de 2e helft met frisse moed en had het meer controle over de wedstrijd dan in de 1e helft. Het balletje ging langzaam rond en MEC liet zich nog verder inzakken. Na zo’n 10 minuten de volgende domper voor het 3e. Bij een ingooi kopte Harm de bal door, maar landde hij verkeerd, waardoor zijn knie verdraaide, einde wedstrijd. Over de 2e helft mag gezegd worden dat MEC eigenlijk geen goede kans meer heeft gehad, de organisatie achterin stond beter, al had dat misschien ook te maken met het feit dat de linksbuiten van de eerste helft niet meer speelde. Het hoogtepunt van de wedstrijd was wel van Trias-zijde. Jeroen kreeg de bal een kwartier voor tijd op de linkerhoek van de zestien en krulde hem prachtig in de verre hoek. De eretreffer bleek te laat want ondanks een onnodige gele kaart van de spits van MEC kreeg Trias hierna geen grote kansen meer.
Op basis van effectiviteit een verdiende nederlaag. Daar waar Trias de eerste seizoenshelft cadeautjes van tegenstanders gretig uitpakte, worden ze de laatste weken juist weggeven en doet het 3e zichzelf hiermee de das om. Volgende week een nieuwe kans op eerherstel op de Bult tegen KSV, daar werd thuis met liefst 7-0 van gewonnen, al zegt dat in de huidige vorm niet zo veel.
