Na een intensieve voorbereiding met een aantal wedstrijden die wisselend verliepen en 2 toernooien die succesvol en soms zeer omstreden verliepen, is de competitie nu echt begonnen.
De eerste wedstrijd werd gespeeld in Markelo, de nummer 2 van voorgaand seizoen. In een zonovergoten ambiance konden de mannen van Bob/Jurrian en Jarno eindelijk laten zien wat ze allemaal kunnen.
Opvallend was de enorme supportersschare vanuit Winterswijk, steeds een trouw clubje ouders die de Achterhoek en Overijssel doorkruizen om de kroost aan het werk te zien. Allemaal verstand van voetbal en van de duistere krachten die daarbij horen. Onze harde kern beschikt zelfs over een eigen vertolking van Statler & Waldorf, de wijze en knorrige oude mannetjes van de Muppetshow. Soms hebben we er 2 en soms hebben we er wel 5, het commentaar is altijd scherp en uiteraard doorspekt van tactisch inzicht en het verbale vermogen dat aan iedereen kenbaar te maken. Zoals het een echt topteam betaamt.
Wat we te zien kregen was van een schoonheid en effectiviteit die zijn weerga niet kent. Dit team is een mooie mix van rust en overzicht, hard werken en scorend vermogen. Op doel hebben we Wesley, eigenlijk heel gemeen voor de tegenstander. Onze Wes ziet eruit alsof hij zelf met de auto is gekomen en boezemt daarmee iedere spits diepe angst in. Voor zijn neus staan Aakash en Beer, wat een lekker stel is dat. Aakash is onverstoorbaar en waterdicht, Beer coacht als aanvoerder zijn troepen. Rechtsback Yannick, kopsterk en met een enorme drive naar voren. Op links staat Joris die zich elke week maar 1 ding inprent: “hij komt er niet langs vandaag”.
Het middenveld wordt bezet door Jesse, heel soms in de slaapstand maar als hij wakker is de onmisbare schakel en daarbij Joost en Kai. Joost heeft een gruwelijk lekker schot en Kai joeg werkelijk de spelers van Markelo het hele veld over. Met voorin Elie die zijn technische hoogstandjes afwisselt met sprints en onverwachte doelpunten en Brian op links. Brian is een echte linksbuiten, soms op het randje, soms zie je hem even helemaal niet en dan oeps: doelpunt. Altijd met gif. Op de rechterkant hebben we een nieuwe aanwinst, hij heet Jozua. Afkomstig van Winterswijk en speler bij de C2 maar zeker in staat om bij deze ploeg zijn draai te vinden. Net als Elie loopt hij de 100 meter binnen de 10 seconden en ook hij kan een doelpunt maken.
En dan hebben we ook nog Lars die op verschillende plekken ingezet kan worden, Max die in de aanval voor dreiging zorgt en Bram die als spijkerharde verdediger direct inzetbaar is. Silvano is een technische bijter en kan op het middenveld de concurrentie aan. Wat maakt een team een heel sterk team? De juiste chemie en een ijzersterke bank! Niemand in dit team is zeker van zijn plek, iedereen kan spelen en het is aan de heren van de technische staf om al dit talent tevreden te houden.
Over de wedstrijd tegen Markelo kunnen we kort zijn: Statler & Waldorf vonden de tegenstander maar mwah. De echte optimist vond FC Trias geweldig. De komende weken moeten maar uitwijzen wat het is. Uw verslaggever was diep onder de indruk van dit Trias gezelschap. Veel pressie, hard werken, goeie doelpunten, goed samenspel en zowaar goeie coaching in het veld.
Was er dan helemaal niets mis met deze met 4-0 gewonnen wedstrijd? Jawel, Bram viel heel ongelukkig en brak daarbij zijn arm. Ontzettend balen en vanaf deze plek: Bram heel veel beterschap en een snel herstel!
Wedstrijd 2 dan thuis tegen Grol, dat zijn eerste wedstrijd zelfs met 5-0 had gewonnen en misschien wel stiekem denkt over een kampioenschap. Al snel bleek het een goeie ploeg, technisch en tactisch zeer sterk. De hele eerste helft had Trias het zwaar, het leek of Grol een man meer had. Met veel geluk werd het 1-0 door een eigen doelpunt van Grol, gevolgd door een periode waarin Grol heer en meester was. Ruststand was uiteindelijk een heel terechte 1-2.
Werk aan de winkel om in de theepauze de nodige omzettingen te doen. De tweede helft leek een ander beeld te geven: Trias kroop uit zijn schulp en deed waar het goed in is.
Een geladen sfeertje begin zich meester te maken van ’t Huitinkveld, waar op deze regenachtige zaterdag de tribunes zich hadden gevuld met fanatieke aanhang uit beide kampen. Iedereen was het erover eens dat de scheidsrechter soms moeilijk te volgen was, de aanhang van Grol voelde zich het meest benadeeld. Begrijpelijk, vooral omdat het scoreverloop hen niet zinde. Onze immer strak vlaggende grensrechter Henk kreeg gezelschap van een behulpzame vader die hem waarschijnlijk van goede adviezen voorzag. Alsof dat nodig is…
Elie zorgde voor de belangrijke 2-2, waarna Joost met een geweldige vrije trap de 3-2 op het bord toverde. Pa Vredenberg nam snel nog een Fisherman’s Friend om zijn tranen een beetje te verklaren. Wat volgde was een ware thriller! Jozua maakte de 4-2 en toen iedereen dacht dat de koek nu wel op was, scoorde Grol toch nog de 4-3. Op een dag als deze kan dan alles gebeuren, dat was wel te zien aan het opgewonden heen en weer lopen van Bob en Jurrian. Waar gesnakt werd naar het verlossende fluitsignaal, dat maar niet kwam, maakte Jozua een einde aan alle twijfel: 5-3
De jongens staan nu op de eerste plaats in een poule waar uw verslaggever geen zinnig woord over durft te zeggen. Kijk voor de grap eens op de site naar de uitslagen van deze en vorige week, geen touw aan vast te knopen. Het belooft een mooi seizoen te worden!
Uw verslaggever
