Vanmorgen ontving Trias 4 middenmoter FC Winterswijk 6 op ’t Huitinkveld. Een uiterst geroutineerde ploeg, welke veelal over een brede, maar vooral ervaren selectie beschikt. Met naar schatting ruim honderd jaar eerste-elftal-ervaring binnen de lijnen, staat dit team veel te laag in de ranglijst en zou men eigenlijk eenvoudig om de titel mee moeten kunnen strijden. Maar naar eigen zeggen, kampt men al het gehele seizoen met veel verhinderingen en blessures en is men nagenoeg nooit compleet.
Maar uiteraard tegen FC Trias 4 was voor de gelegenheid het gips eraf gehaald, schoonmoeders’ verjaardag afgezegd, de hechten eruit en de pijntjes verdwenen. Men was voor de verandering, maar vooral voor het eerst dit seizoen, compleet en op volle oorlogssterkte.
En dat was te merken ook. Trias 4 had zich nog wel voorgenomen, gedreven en geconcentreerd te beginnen, om de ‘buurman’ van begin af aan vast te zetten en niet in hun favoriete spel te laten komen. Maar daar kwam weinig van terecht. Al snel voetbalde Winterswijk zich onder enige vorm van druk uit en binnen een kwartier spelen, lag de bal al maar liefst drie keer achter keeper Niels. Allemaal messcherpe en zo leek het, doodeenvoudig uitgespeelde counters.
Logischerwijs had Winterswijk het betere van het spel en liet de bal gecontroleerd rondgaan in de ploeg. Door goed combineren speelde men Trias 4 uit de organisatie en de ruimtes op het middenveld werden te groot. Nadat ook de 4 – 0 inmiddels was binnen gelegd leek men wat gas terug te nemen. Nu leek Trias wat beter in het spel te komen en men kon zowaar een aantal keren bouwen aan een aanval en had zelfs enkele kleine kansen. Maar het bleef tot aan de rust bij de afgetekende 0 – 4.
In de kleedkamer wijs het lange tijd stil, muisstil. Ook voor de anders zo welbespraakte TD Kruuke schoten woorden te kort en deed zwijgen meer recht aan de situatie. Toch gloorde er het sprankje hoop, dat bij een snelle treffer aan het begin van de tweede helft, de tegenstander mogelijk aan het denken gezet zou kunnen worden. Maar ook dat zou niet gaan gebeuren. Hiervoor bezat de ploeg eenvoudig weg teveel routine en was de voorsprong al te groot.
Toch begon Trias 4 de tweede helft gedreven en fanatiek. Maar ook de gasten leken met dezelfde boodschap het veld in gestuurd te zijn, want het was Winterswijk dat al snel enige vorm van hoop bij de thuisploeg de grond in boorde en aantekende voor de 0 – 5.
Even later zou toch Trias 4 zichzelf een dienst bewijzen door de eretreffer te maken. Een loepzuivere, ‘maβgeschneiderte’ voorzet vanaf rechts van Viktor, werd door Maarten prima binnengekopt.
Ook deze treffer zorgde niet voor een kentering in de partij en Winterswijk leek hiervan niet onder de indruk. En nadat men in het hierop volgende kwartier de voorsprong nog uit wist te bouwen tot 1 – 7, leek men het wel goed te vinden. Trias 4 mocht weer wat meer voetballen en Winterswijk liet het gecontroleerd toe. Verder dan enkele kleine kansen kwam Trias 4 niet meer en de zo kabbelde de wedstrijd richting het eindsignaal.
Een beschamende oorwassing, waarmee Trias 4 definitief lijkt te zijn afgehaakt in de strijd om de titel. De voorsprong van koploper Reünie 3 is nu dermate groot, dat het enkel nog een kwestie van tijd is, voordat de titel richting Borculo gaat.
Voor Trias 4 rest nog een pittige en interessante strijd om de huidige positie in de ranglijst te handhaven en het seizoen naar tevredenheid af te sluiten. Maar vooral na deze pijnlijke nederlaag van hedenmorgen, zal men de resterende wedstrijden getergd tot op het bot tegemoet gaan om er alsnog het maximale uit te halen.
Komend weekend zal men om 11:30uur aantreden in Groenlo, tegen het lokale Grol 3.
Juist in deze moeilijke tijd, heeft men hierbij Uw steun hard nodig. Wij zien U dan ook graag komende zondag tegemoet op Sportpark Den Elshof in Groenlo.
